Καλλιέργεια Ελιάς Οι Σημαντικότερες Τροφοπενίες

Τροφοπενία καλίου

Είναι συνηθισμένη σε όλες τις περιοχές της χώρας μας. Σε ορισμένες μάλιστα περιοχές έχει πάρει τη μορφή επιδημίας, ίσως επειδή για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρελθόν επικράτησε η άποψη ότι, η καλιούχος λίπανση της ελιάς δεν είναι αναγκαία κάτι το οποίο είναι λανθασμένο. Ο λόγος είναι διότι το κάλιο συμβάλλει καθοριστικά στην αύξηση της παραγωγής, του βάρους και του μεγέθους του καρπού, της ανθεκτικότητας των δένδρων σε καταστάσεις αβιοτικών καταπονήσεων (ξηρασία, ψύχος), στην αύξηση της περιεκτικότητας του καρπού σε ελαιόλαδο, καθώς και στην ποιότητα του ελαιόλαδου όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενη δημοσίευση μας.

Η τροφοπενία παρουσιάζεται στα φύλλα της βάσης του φυτού παίρνοντας ένα μπρούτζινο χρώμα και σε προχωρημένη κατάσταση ξηραίνετε. Η προσβολή ξεκινάει από τη βάση αλλά φτάνει μέχρι τη κορυφή του δέντρου. Στους κλάδους με έντονα συμπτώματα τροφοπενίας καλίου η βλάστηση είναι πτωχή, παρατηρείται μικροφυλλία, φυλλόπτωση και ξήρανση μικρότερων ή μεγαλύτερων κλαδίσκων ανάλογα με την ένσταση της ασθένειας.

Η τροφοπενία καλίου διορθώνεται με την προσθήκη καλής ποιότητας 1.0 – 1.5 kg νιτρικού/θεϊκού καλίου (13-0-46) ανά δένδρο μέσου μεγέθους στην αρχή του χειμώνα. Η ποσότητα αυτή αυξομειώνεται ανάλογα με το μέγεθος των δένδρων.

Τροφοπενία βορίου

Είναι συνηθισμένη σε όλες τις περιοχές της χώρας μας. Η κορυφή των φύλλων έχει κιτρινοπράσινο μεταχρωματισμό που ξεχωρίζει από τον κανονικό πράσινο χρωματισμό του υπόλοιπου φύλλου. Σε ορισμένα φύλλα παρατηρείται ξήρανση της κορυφής. Σε δέντρα με έντονα προβλήματα κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου έχουμε πτώση των φύλλων. Την άνοιξη η βλάστηση καθυστερεί, ο ακραίος οφθαλμός πολλών βλαστών νεκρώνεται οπότε εκπτύσσονται διαδοχικά πλάγιοι με αποτέλεσμα οι κορυφές να πέρνουν την όψη σκούπας. Επίσης το βόριο στην καλλιέργεια ελιάς επηρεάζει την ανάπτυξη μεριστωμάτων και συνεπώς τη βλάστηση, είναι σημαντικός παράγοντας για την διαφοροποίηση οφθαλμών σε ανθοφόρους, έχει άμεση επίδραση στην γονιμότητα της γύρης με αποτέλεσμα την βελτίωση της καρπόδεσης και αυξάνει την παραγωγή και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της του καρπού και του ελαιόλαδου.

Για την διόρθωση της πάθησης προσθέτουμε στο έδαφος τον χειμώνα 300 – 500 gr βόρακα ή άλλης μορφής βορίου, σε δοσολογία ανάλογα το κατασκευαστή του προϊόντος. Επίσης, στη βασική λίπανση να χρησιμοποιούνται λιπάσματα που να εμπεριέχουν βόριο, όπως 20-7-10+3MgO+0.3B ή παρεμφερή. Σε δένδρα μικρής ηλικίας γίνεται ανάλογη μείωση της δόσης. Αποτελεσματική είναι η εφαρμογή βορίου νωρίς την άνοιξη με υψηλής ποιότητας βορίου (αιθανολαμίνης 11% ή περισσότερο) σε δοσολογία 300-400 ml/στρέμμα.

Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE